ျခင္းလံုး ကစားျခင္း

ျခင္းလံုး ကစားျခင္း

ျခင္းလံုး ကစားျခင္းသည္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ကစားနည္း တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ႀကိမ္ႏွင့္ယက္
လုပ္ထားၿပီး အလံုးသဏၭာန္ရွိေသာ အရာကို ျခင္းလံုးဟုေခၚ၍ ျခင္းလံုးကို ေျချဖင့္
ခတ္ကစားရေသာ ကစားနည္း ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ျခင္းလံုးကစားျခင္း သည္ ရိုးရာမူဟန္မပ်က္ က်န္ေနရစ္ၿပီး အထူးစိတ္
၀င္စားဖြယ္ ရွားပါးကစားနည္း တစ္မ်ဳိး ျဖစ္ေနပါသည္။ ညင္သာသည့္၊ ေျခခတ္
ပညာမ်ဳိးစံုျဖင့္ ႂကြယ္၀လွသည့္၊ လူႀကီးလူငယ္မေရြး၊ က်ား-မ မေရြး ကစားႏိုင္သည့္၊
ပူးေပါင္းကစားႏိုင္ၾကသည့္ ကစားနည္းတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ဤကစားနည္းသည္ ပူး
ေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ဳိး၊ အျပန္အလွန္ အေပးအယူရွိမႈႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ သေဘာလည္း
ပါ၀င္ဖြဲ႔စည္းေနသည္။


[ျပင္ဆင္ရန္​] ။===ျခင္းလံုး===
၀ိုင္းျခင္းခတ္ဖုိ႔ အေကာင္းဆံုးမွာ ေျခာက္ပင္ခ်ည္ ႀကိမ္ျခင္းလံုး ျဖစ္ပါသည္။ ထုိျခင္းလံုး၏ ႀကိမ္ေတြအၾကားမွာ ၀ါးကေလးေတြကို သပ္႐ိုက္ထည့္သည္။ ၿပီးမွ ျခင္းလံုးကို အုိးတစ္လံုးထဲတြင္ မန္က်ည္း ရြက္ႏွင့္အတူ ထည့္ျပဳတ္ၿပီး ေနပူလွမ္းထားရသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ စီမံထား ေသာ ျခင္းလံုးက ၀ိုင္းျခင္းခတ္ဖုိ႔ အထူးေကာင္းမြန္လွ၏။ ျခင္းလံုးႏွင့္ ေျခေထာက္ ထိလုိက္သည္ႏွင့္ “ထပ္” “ထပ္” ဟု အသံျမည္ၿပီး တက္သြားသည္။ ယခုေနာက္ပုိင္း အခတ္မ်ားေသာ ေကာ္ျခင္းလံုးေတြႏွင့္ တျခားစီပင္ ျဖစ္သည္။

၀ိုင္းျခင္းခတ္ဖုိ႔ အေကာင္းဆံုးမွာ ေျခာက္ပင္ခ်ည္ ႀကိမ္ျခင္းလံုး ျဖစ္ပါသည္။ ထုိျခင္း
လံုး၏ ႀကိမ္ေတြအၾကားမွာ ၀ါးကေလးေတြကို သပ္႐ိုက္ထည့္သည္။ ၿပီးမွ ျခင္းလံုးကို
အုိးတစ္လံုးထဲတြင္ မန္က်ည္း ရြက္ႏွင့္အတူ ထည့္ျပဳတ္ၿပီး ေနပူလွမ္းထားရသည္။ ထုိ
ကဲ့သုိ႔ စီမံထား ေသာ ျခင္းလံုးက ၀ိုင္းျခင္းခတ္ဖုိ႔ အထူးေကာင္းမြန္လွ၏။ ျခင္းလံုးႏွင့္
ေျခေထာက္ ထိလုိက္သည္ႏွင့္ “ထပ္” “ထပ္” ဟု အသံျမည္ၿပီး တက္သြားသည္။
ယခုေနာက္ပုိင္း အခတ္မ်ားေသာ ေကာ္ျခင္းလံုးေတြႏွင့္ တျခားစီပင္ ျဖစ္သည္။
[ျပင္ဆင္ရန္​] စတင္ေပၚေပါက္လာပံု

ျခင္းလံုး စတင္ေပၚေပါက္လာပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာမ်ား အၾကား၌ပင္ ျငင္းခုန္ေနၾက
ဆဲ ျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႔က ဤကစား နည္းသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၂, ၅၀၀ ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီ
ဟု ဆိုႏိုင္ၿပီး ေအဒီ ၇ ရာစု ေရွးေဟာင္းပ်ဴေခတ္ကာလကပင္ ရွိခဲ့သည္ဟု ေျပာဆိုမႈ
မ်ားလည္း ရွိေနသည္။ အခ်ဳိ႔က ပို၍ ေနာက္ပိုင္းက်သည့္ ၁၉ ရာစု ေႏွာင္းပိုင္း ပုဂံမင္း
လက္ထက္တြင္မွ စတင္ေတြ႔ရၿပီး နန္းေတာ္ရွိ မင္းေဆြမင္းမ်ဳိး ပရိသတ္မ်ား ၾကည့္ရႈရန္
ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ျခင္းပညာ၏ ေျခကြက္မ်ား ေပၚလြင္ေစရန္ ပုဆိုး
ကို ခါးေတာင္းေျမာင္ေအာင္ႀကိဳက္၍ ကစားခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ ဤကစားနည္းမွာ
ေနာက္ပိုင္း သာမန္ျပည္သူအမ်ားၾကားတြင္လည္း ေခတ္စားလာခဲ့ၿပီး၊ ညေနေစာင္း ေန
ေအးခ်ိန္၌ ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္၌ ျဖစ္ေစ လူအမ်ား ခတ္ကစားေလ့ ရွိၾကပါသည္။

ကမၻာ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားရွိ တဘက္ႏွင့္ တဘက္ၿပိဳင္ဆိုင္ကစားၾကရသည့္ ကစားနည္းမ်ား
အနက္မွ ျခင္းလံုးႏွင့္ ဆင္ဆင္ တူသည့္ အားကစားနည္းကို ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ အလွျပ
စကိတ္စီး ကစားနည္းပင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ဤကစားနည္း ၂-ခုလံုး က လွ်င္ျမန္ျဖတ္
လပ္မႈ၊ ကိုယ္ခႏၶာဟန္ခ်က္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မႈ၊ ကၽြမ္းက်င္မႈႏွင့္ ကစားသူမ်ား အခ်င္းခ်င္း
အၾကား ရင္းႏွီး ဆက္ဆံ အေပးအယူျပဳမႈမ်ား ပါ၀င္ၾကပါသည္။ ဤကစာနည္း ၂-ခုလံုး
ကို ေတးဂီတႏွင့္ တြဲဖက္တင္ဆက္ၾကၿပီး၊ သူတို႔၏ အႏုပညာေျမာက္စြာ တင္ဆက္ႏိုင္မႈ
အေပၚ ခ်ီးမြမ္းဂုဏ္ျပဳေလ့ ရွိၾကပါသည္။ ျခင္းလံုးကစားနည္းတြင္လည္း ျမန္မာ့ဂီတႏွင့္
ဆက္စပ္ေနၿပီး တီးခတ္ေနၾကသည့္ ဆိုင္းဆရာ၏ ေဘးတြင္ ခတ္ျပ၍ ကစားေလ့ရွိၾကပါ
သည္။ အတီးေကာင္း ဆိုင္းဆရာကလည္း ျခင္းကစားမႈကို ႂကြေစေၾကာင္း ဆိုထားပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ ကိုလိုနီလက္ေအာက္ က်ေရာက္စဥ္ကာလ (၁၈၈၅-၁၉၄၈) က ျခင္းလံုးကို
လည္း အမ်ဳိးသားေရးလကၡဏာ တရပ္အျဖစ္ အရူးအမူး အားေပးျမႇင့္တင္ခဲ့ၾကပါသည္။
၁၉၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ျခင္းလံုးဆရာျဖစ္သင္တန္းကို စတင္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ အႏွံ႔အျပားတြင္
လည္း ျခင္းလံုးအသင္းမ်ား ေပၚေပါက္ လာခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး
ေနာက္ ျခင္းလံုးကစားနည္းက အမ်ဳိးသားအားကစား ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ မ်ား
ႏွင့္ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းကာလမ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေပ်ာ္တမ္း ျခင္းလံုးအသင္းက
ျခင္းလံုးခတ္ ကစားနည္းကို ျပည္တြင္းတြင္ ျမႇင့္တင္အားေပးခဲ့သလို၊ ဥေရာပသို႔လည္း
သြားေရာက္ ျပသခဲ့ပါသည္။
[ျပင္ဆင္ရန္​] အေခၚအေဝၚမ်ား

ျခင္း႐ိုး၊ ျခင္းလတ္၊ ၀ုိင္းျခင္းခတ္ပြဲ၊ ေဘးဖေနာင့္၊ ႏွစ္ထပ္ေျခဖ်ား၊ ႏွစ္ထပ္ေျခခြင္၊ ဖီလာ
ဖေနာင့္၊ ေျခခြင္၊ ေျခဖ်ား၊ ဒူး၊ ဖ၀ါးတုိ႔ပဲ ျဖစ္ၾကသည္။ ျခင္းယုိင္အလွခတ္မ်ား ျဖစ္ေသာ
စလြယ္၊ မဟာ၊ မဟာညြန္႔၊ ဂုမၻာဏ္ အစရွိသည္တုိ႔ကို ေတြ႕ရသည္။ ျခင္းခတ္ကစားျခင္း
ကို ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ခတ္ကစားႏိုင္သူကို ျခင္းဝိဇၹာ ဟုေခၚသည္။ ျခင္းအလွခတ္ႏုိင္ေသာ
သူကို ျခင္းမင္းသားဟု ေခၚသည္။ ျခင္းလံုးကို ေဘးမေရာက္ေအာင္ ဆယ္ေပးၿပီး ျခင္းဆင္
ေပးႏုိင္ေသာ သူကို ျခင္းေထာက္ဟု ေခၚသည္။
[ျပင္ဆင္ရန္​] ျခင္းႀကီး ၁၀ မ်ဳိး

ျခင္းႀကီး ၁၀ မ်ဳိးကေတာ့ မဟာ၊ မဟာဒူး(ဂုမၻာဏ္)၊ ၀ိုက္ႀကီး၊ စလြယ္ႀကီး၊ တည့္ ဖ၀ါး၊
တည့္ဖေနာင့္၊ မဟာ ညြန္႔၊ ညြန္႔ဒူး၊ နဂါးပတ္ဖ၀ါး၊ နဂါးပတ္ဖေနာင့္တုိ႔ ျဖစ္သည္။ ေခတ္
ဆန္းျခင္း ေပါက္မ်ားမွာ သမင္လည္ ျပန္ ဖေနာင့္၊ ျမင္းစီးဖေနာင့္၊ လွ်ပ္ဒူး၊ မႏၲလာေျခဖ်ား၊
ေလ၀ဲ စသည္တုိ႔ျဖစ္သည္။
[ျပင္ဆင္ရန္​] ပညာရွင္မ်ား

ျမန္မာအမ်ဳိးသား ျခင္းအေက်ာ္ ၀ိဇၹာသန္း က “ခတ္ကြက္ ဆိုသည္မွာ ေခါင္း၊ ခါး၊ ေျခ၊
လက္ကိုသံုး၍ ပံုအက်ခတ္ျပႏိုင္မွသာလွ်င္ လွပသည့္ ျခင္းခတ္ကြက္ကို ရလိမ့္မည္”
ဟုဆိုခဲ့သည္။ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား ထဲတြင္လည္း ျခင္းပညာရွင္ ရွိသည္။ ထ္ိုအမ်ဳိးသမီး
ငယ္မွာ စုစုလိႈင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ စြမ္းပကားကိုလည္း ထင္ဟပ္ေဖာ္က်ဴး
ေနေပသည္။--Mayor mt 07:39, 28 ႏိုဝင္ဘာ​ 2008 (UTC)